IX w. [Regnum i sacerdotium] (16 окт 800 г. – 7 янв 900 г.)
Описание:
Następuje powolny rozłam jedności łacińsko-greckiej świata chrześcijańskiego. Wschodniorzymscy cesarze odmawiają podporządkowania się decyzjom Rzymu dotyczącym wizerunku i przewodniej roli znajdującego się na ich terenach Kościoła. Jednocześnie papieże coraz wyraźniej zastrzegają sobie funkcję ostatniej instancji decydującej, i to nie tylko w kwestiach dotyczących doktryny, ale również w sprawach personalnych. Daje o sobie znać napięcie tkwiące w przymierzu zawartym między Kościołem rzymskim a państwem Franków. Cesarze, którzy otrzymali korone i namaszczenie z rąk papieża, dąża teraz do uzyskania wpływuna elekcję papieską (później także na stanowiska biskupów). Geograficzny dystans dzielący Niemcy i Rzym skutkuje nagatywnie – brak przeprowadzonej w odpowiednim czasie cesarskiej interwencji sprawia, iż wybór papieża staje się grą intryg prowadzonych przez rodziny rzymskich patrycjuszy.
Wnikliwe uprawianie nauki w klasztorach i szkołach nadwornych prowadzi do pierwszych ogólnych założeń teologiczno-filozoficznych, zarazem jednak zaostrza spory miedzy uczonymi. Równocześnie zaobserwowac można coraz bardziej bezwzględne postępowanie Kościoła wobec odstępców. Zasadniczą przeszkodą w utrzymaniu dyscypliny wewnątrzkościelnej okazuje się być istota samego kościoła. Klasztory i probostwa często podlegają rodzinom fundatorów, które zainteresowane sa zyskami materialnymi i pod tym względem wywierają naciski przy wyborze opata czy proboszcza. Duże postępy robi chrześcijaństwo na Północy – wśród Duńczyków, Szwedów oraz nawróconych Sasów.
Добавлено на ленту времени:
HK
Дата:
