VIII w. [Frankowie jako obrońcy Kościoła] (16 окт 700 г. – 7 янв 800 г.)
Описание:
Po zmianach, które nastąpiły w skutek wędrówki ludów, zwycięstwa i terytorialna ekspansja królestwa Franków umożliwiają stworzenie nowej struktury organizacyjnej, która będzie w stanie przetrwać stulecia. Kościół szukający obrońcy przed zagrożeniem ze strony Longobardów, przez swoje uznanie i teologiczne wyróznienie wzmacnia królestwo Franków. W tym partnerskim stosunku każdy odnosi korzyści dzięki drugiemu. Nie można nie zauważyć wzrostu samoświadomości rzymskich biskupów, którzy juz nie tylko roszczą sobie prawo do rozstrzygania kwestii teologicznych, lecz maja się za reprezentantów „rodowego imperium”, które przysługuje im na mocy „donacji Konstantyna”. Wprawdzie papieże liczą się jeszcze ze stolica w Bizancjum, wydaje się jednak, że negatywne ustosunkują się do każdego przejawu nadziei, że Konstantynopol mógłby przejąć kontrolę nad wschodnią częścią. Poza tym dostrzegają oni w Bizancjum, w bliskim związku między polityką a Kościołem, ukryte niebezpieczeństwo dla zachowania czystości wiary i jedności Kościoła.
Już na początku VIII wieku zgromadziły się ciężkie chmury nad chrześcijaństwem, które traci na rzecz islamu Afrykę północną i Hiszpanię, dwa kraje o rozwiniętej kulturze i kościelnej tradycji. Konstantynopol, zagrożony bezpośrednio przez mahometan, rozluźnia z konieczności więź polityczną z Zachodem. Papieże zaś umacniają swą funkcję obrońców Italii, a gdy sami nie mogą podołać temu zadaniu i widzą zagrożenie przez Longobardów, odwracają się od Bizancjum i przyzywają na pomoc Franków. Dzięki nim istniejące już od czasów Grzegorza Wielkiego Patrimonium Piotrowe poszerza swój zasięg terytorialny i staje się Państwem Kościelnym.
Spór na temat ikon powoduje na Wschodzie ponowny wybuch teologicznych kłótni. Głónym zadaniem na Zachodzie jest objęcie działalnościa misyjną plemion germańskich nie znających ani wiary, ani organizacji kościelnych. Wiele Klasztorów, które stały się później sławne, zawdzięcza swoje powstanie wędrownym mnichom św. Benedykta. Bliskie powiązanie z Rzymem, przede wszystkim przez św. Bonifacego, wzmacnia i gwarantuje wierność papieża dla zachodnich chrześcijan. Wraz z osobą św. Bedy Czcigodnego pojawia się pierwsza fala otwarcia monastycycmu na nauki, którego podstawy pojawiają się u św. Hieronima i szykują się u Kasjodora – uczony wyróżnia się juz nie tylko poprzez teologię i znajomość Biblii, lecz także poprzez zainteresowanie naukami przyrodniczymi.
- od 711 (podboju islamu w Hiszpanii) Żydzi napływali do Europy zach. (Hiszpania i Niemcy).
Добавлено на ленту времени:
HK
Дата:
