Rewolucja Francuska (18 ноя 1789 г. – 18 ноя 1799 г.)
Описание:
- I faza nie wymierzona w KK
- wrogość do KK narasta (KK kojarzony z monarchią) w 1792.
- II faza: w miejsce chrześcijaństwa wprowadzono kult Rozumu; niszczono kościoły; likwidacja kościoła konstytucyjnego i kapłaństwa;
- 1794 rządy Robespierra: zakazał prześladowania Kościoła konstytucyjnego; kult Rozumu zastąpił kultem narodowym Najwyższej Istoty; okres terroru; deizm; ludobójstwo w Wandei (400 tys.); morderstwo karmelitanek> ścięcie Robespiera
- III faza 1797: złagodzenie prześladowań; zniesienie finansowania kultu przez państwo; kult tylko wew. kościoła.
- IV faza 1799: powrót terroru; deportacje do koloni; KK w podziemiu; życie publ. całkowicie zdechrystianizowane.
- podsumowanie: zniszczenie systemu polit.; stworzenie nowego społ. opartego o wolność i równość; wolność prasy i słowa; dechrystianizacja FR (spadek z 90%-15% religijności); rozdział państwa od kościoła;
> > Rewolucja Francuzka: kryzys absolutyzmu we Francji; system niezmienny od Ludwika XIV; religia i Kościół częścią systemu; galikanizm (samodzielność kościoła wobec Rzymu); wzrost znaczenia mieszczan; wpływ ideii oświecenia na mentalność elit (Wolter); trudności gosp.; niepopularność króla i dworu; zróżnicowanie społ. duchowieństwa; przepaść między bp a klerem; ogromne różnice majątkowe kleru niższego; niechęć kleru do zakonników (mieli duże dochody); Kościół bogaty,prowadzi nauczanie, przytułki> 1790 - nowa Konstytucja: zagrabienie bogactwa kościołów; rozwiązanie zakonów, zabranie ich majątku; sekularyzacja; papież nie miał władzy w ustanowianiu bp, wybierani też przez świeckich; podział diecezji administracyjnie; obowiązek rezydencji; taka sama pensja dla wszystkich księży; schizma (święcenie bp bez zgody papieża, tylko władze rewolucji)> okres legislatywny: w wyniku wojny z Austrią i Prusami rząd zaczyn prześladować katolicyzm;40 tys. księży opuściło kraj;mordowano więźniów; deportacje; ścięcie Ludwika XVI; kult rozumu w miejsce religii; zniszczenie Cluny; proklamowano republikę; skasowano niedzielę; niszczono katedry i kościoły.
-------------------------------------------------------
"Pod koniec XVIII wieku Królestwo Francji znajdowało się w burzliwym okresie niepokojów z powodu długów wojennych oraz niesprawiedliwego systemu podatkowego. Król Francji, jak również bogata arystokracja, tworzyli tak zwaną szlachtę, a te niezwykle uprzywilejowane i bogate grupy ludzi były zwolnione z płacenia podatków. Oprócz tej niesprawiedliwości Kościół rzymskokatolicki był właścicielem znacznej części ziemi we Francji i dlatego zaczął opodatkowywać uprawy, które uprawiali tam biedni. W latach 80. XVIII wieku 98% francuskiej populacji było zwykłymi biednymi ludźmi zmuszonymi do płacenia pieniędzy szlachcie i Kościołowi.
Obywatele francuscy żyjący w takich warunkach postrzegali rewolucję amerykańską jako sposób na zdobycie władzy przez ludność kraju, a nie króla. To tylko podsycało postawę antymonarchiczną i wkrótce Francuzi zdecydowali, że nadszedł czas na nową konstytucję opartą na republikańskich ideałach.
Latem 1789 r. Król Francji Ludwik XVI postanowił zwołać zgromadzenie z przedstawicielami każdego z trzech „stanów”, to znaczy szlachty, duchowieństwa i posłów. Zgromadzenie to zwołano w Wersalu 5 maja 1789 r. I dlatego ludność zaczęła wysuwać swoje żądania, wyznaczając początek rewolucji francuskiej.
Zgromadzenie spowodowało, że szlachta i duchowieństwo zignorowali prośby zwykłych ludzi, co tylko z kolei spowodowało, że obywatele francuscy utworzyli własne Zgromadzenie Narodowe i zaczęli pisać nową konstytucję. Wkrótce potem rewolucja stała się gwałtowna, gdy ludzie zaatakowali więzienie Bastylii w Paryżu, które w tym czasie było symbolem szlachetności i rządów króla. Atak na więzienie pozwolił obywatelom zdobyć broń i do końca lipca całkowicie opanowali Paryż, a rewolucja rozprzestrzeniła się na całą Francję.
Dwa lata później nowa konstytucja została ostatecznie ukończona. Chociaż więcej rewolucji republikańskich było podstawą rewolucji, większość Zgromadzenia Narodowego nadal chciała króla na tronie. Doprowadziło to do powstania rządu podobnego do brytyjskiego, w którym król Louis mógł pozostać królem, ale teraz rządził zgodnie z własną wersją parlamentu, znaną jako Zgromadzenie Ustawodawcze.
Taki układ na powierzchni wydawał się rozwiązaniem, ale czas pokazał, że wciąż była to niespokojna forma rządów. Król często nie zgadzał się z decyzjami Zgromadzenia, a tym samym nadal łamał prawa, które starali się uchwalić. Ostatecznie w sierpniu 1792 r. Lud zwrócił się przeciwko królowi i ponownie zawiesił go na służbie.
Całe to zamieszanie spowodowało, że wielu królów i cesarzy z okolicznych narodów zaczęło się martwić, ponieważ nie chcieli, aby rewolucje miały miejsce we własnych krajach. W tym momencie Francuzi spodziewali się, że Austria i Prusy zainterweniują, i najpierw wypowiedziały im wojnę. W rezultacie Prusy i Austria rozpoczęły inwazję na Francję wiosną 1792 roku, czyniąc Europę po raz kolejny miejscem kolejnej wojny.
Przez następne siedem lat Francja była krajem chaosu. Zgromadzenie Ustawodawcze szybko straciło całą swoją władzę, opuszczając Francję bez jakiejkolwiek formy rządu lub kontroli. W ten sposób powstało wiele rewolucyjnych frakcji politycznych, które nie tylko walczyły z Prusami i Austrią, ale także walczyły między sobą w bitwach, masakrach i egzekucjach.
Osoby takie jak Maximilien de Robespierre próbowały kontrolować naród za pomocą panowania terroru, ale ostatecznie nawet on został stracony, a nowy rząd zajął jego miejsce w ciągłej próbie napisania konstytucji, z którą wszyscy się zgodzili.
W miarę upływu lat różne inne kraje zaangażowały się w wojnę z Francją, w tym Portugalia, Hiszpania, Wielka Brytania i Holandia. Jednak pod koniec lat 90. XIX wieku francuski generał zaczął odnosić sukcesy w swoich kampaniach wojskowych. Nazywał się Napoleon Bonaparte, a gdy zyskał przychylność wielu rewolucjonistów, wkrótce został powołany na różne stanowiska we francuskiej armii. Napoleon doprowadził nawet udaną inwazję do włoskiego półwyspu, który w tym czasie był zbiorem niepodległych państw.
Wreszcie, 9 listopada 1799 r. Napoleon zyskał wystarczającą moc i wpływy, aby obalić obecny upadający rząd i zostać pierwszym konsulem Francji. Monarchii już nie było, Napoleona okrzyknięto bohaterem, a rewolucja francuska się skończyła. Kraj był jednak nadal w stanie wojny, a Napoleon dopiero się zaczął, gdy zaczął patrzeć na nowe imperium europejskie."
Добавлено на ленту времени:
HK
Дата:
