Sobór Trydencki (1 март 1545 г. – 1 март 1564 г.)
Описание:
- tło: Horror concilii prześladował papieży, więc woleli nie podejmować się żadnych reform. Szczególnie biernym wobec galopującej reformacji okazał się Klemens VII (1523-1534).
Również król Francji Franciszek I będący w konflikcie z Karolem V nie zgadzał się na sobór ze względów politycznych. Zarówno on jak i papież woleli, żeby Niemcy się zdestabilizowały przez reformację; Karol V chiał zwołania soboru w Trydencie już w 1525; wojna FR z Cesarzem i pokój umożliwił zwołanie soboru.
> I faza (1545-47):
30-70 osób (Hisz+Ital);
1. dekret - Sacrosancta - dotyczący Pisma Świętego i Tradycji. Nie udało się dokładnie określić zasięgu, autorytetu traditiones, ani ich odniesienia do Pisma Świętego; Nie potępiono tłumaczenia Biblii na języki narodowe; Ustalono kanon pism Starego i Nowego Testamentu; Tłumaczenie Biblii przypada Nauczycielskiemu Urzędowi Kościoła; Stwierdzono autentyczność Wulgaty, czyli fakt, że nie zawiera ona żadnych błędów dotyczących wiary. Do 1943 r. (Pius XII, Divino afflante spiritu) sprawiało to duże problemu badaczom biblijnym ze względu na złą interpretację tego zapisu.
2. dekret - o grzechu pierworodnym - odrzucono pelagiańską i protestancką naukę o grzechu i całkowitym zniszczeniu ludzkiej natury. Dekret stanowił wyważony środek między augustiańskim pesymizmem, a humanistycznym optymizmem. Jednak nie udało się podjąć dobrej odpowiedzi na koncepcji grzechu u Lutra, jako samostanowienia człowieka o sobie.
3. dekret - o usprawiedliwieniu - jest ono wewnętrzną przemianą człowieka pod wpływem łaski uświęcającej, a człowiek, żeby je osiągnąć musi współpracować z łaską. Ten dekret miał bardzo silne znamię antyreformacyjne. Nie rozważano bowiem pojęcia łąski, ale odpierano koncepcję sola gratia. Po uchwaleniu tego, Pole podał się do dymisji.
4. o sakramentach - pojęcie, liczba, w tym szczegółowo o chrzcie i bierzmowaniu. Sakramenty to ucieleśnienie łaski. Zawierają one łaskę, którą oznaczają. Sakramentów jest 7.
+ Reforma:
Obowiązek rezydencji biskupów i proboszczów został zaostrzony, ale pominięto jego kwestię ius divinum; Obowiązek głoszenia kazań przez biskupów i proboszczów.
> kryzys i przerwy (1547-51): przeniesienie sobory do Bolonii; spór z cesarzem.
> II faza (1551-52):
dochodzą bp niemiec (cesarz wygrał wojnę szmalkandzką);
5. dekret - o Eucharystii - rzeczywista obecność Ciała i Krwi Chrystusa (Melchior Cano OP) i zasadność oddawania czci temu sakramentowi poza liturgią. Akcent padł na pobożność i oddanie czci, co ukształtowało pobożność barokową, a Boże Ciało przybrało antyreformacyjny charakter. Przyjęto pojęcie transsubstancjacji, ale nie odpowiedziano na zarzuty Lutra.
6. dekret - o sakramencie pokuty - jest on konieczny dla wszystkich, którzy popadli w grzechy ciężkie po chrzcie na mocy iuris divini. Ojcowie postawili sobie za cel uzasadnić rację spowiedzi usznej.
7. dekret - o ostatnim namaszczeniu - uzupełnienie całego życia chrześcijańskiego, które powinno być nieustanną pokutą.
> III faza (1562-63):
nie ma bp niemieckich, 113-200 ojców (FR, PL);
8. dekret - o najświętszej ofierze Mszy Św. - ofiara krzyżowa i msza są tą samą ofiarą, choć ta druga niczego pierwszej nie przydaje. Broni mszy wotywnych, o świętych i bez ludu. Określa także normy liturgiczne. Przedyskutowano sprawę kielicha dla świeckich i uznano, że komunia pod jedną postacią jest wystarczająca.
9. dekret - o sakramencie święceń - wiąże ze sobą ofiarę i kapłaństwo. Hierarchia kościelna (biskupi, kapłani i diakoni) ma boskie pochodzenie.
10 dekret - o sakramencie małżeństwa - definiuje sakramentalny charakter małżeństwa. Nie uznano rozwodów. Do ważności wymaga się księdza i dwóch świadków.
11-12 dekret - o czyśćcu, odpustach, czci świętych i czci obrazów - uchwalony bardzo szybko i pobieżnie przedyskutowany. Zalecał umiarkowanie, dozwalał, ale zwracał uwagę na możliwość niezdrowej pobożności i doszukiwania się ukrytej w obrazach mocy.
+ Reforma:
Obowiązek rezydencji biskupa jest Bożym przykazaniem; Duszpasterstwo jest w pierwszej kolejności obowiązkiem, mimo że łączy się z beneficjum; Kler zobowiązany do głoszenia kazań; Nakaz tworzenia biskupich seminariów duchownych (kolegia jak u SJ); Określono funkcjonowanie sądów kościelnych i wybór biskupów, oraz kardynałów; Respektowanie celibatu; Polecono opracować indeks ksiąg zakazanych, katechizm, brewiarz i mszał.
- Polska, Portugalia, państwa włoskie przyjęły dekrety trydenckie od razu i bez zastrzeżeń.
W następnych latach przyjęli także katoliccy władcy niemieccy; Hiszpania – król Filip II przyjął z zastrzeżeniem, że „zachowane będą prawa korony hiszpańskiej”; Francja: królowie nigdy nie przyjęli dekretów, biskupi dopiero w 1614 r.
> rezultat: Sobór utrwalił konfesjonalizację Kościoła; nuncjusze; Otworzył nową epokę w historii Kościoła i określił jego podstawowe znamiona. Obok Vaticanum II był jedynym soborem w historii, który określił wszystkie dziedziny działalności Kościoła.
Добавлено на ленту времени:
HK
Дата:
