XVI w. [Reformacja] (16 окт 1500 г. – 7 янв 1600 г.)
Описание:
- tło: Renesans (z memento mori kultura przechodzi do carpe diem); Humanizm (Humaniści proponowali odmienną metodę teologiczną niż scholastycy); Zainteresowanie człowiekiem, jego życiem doczesnym, indywidualnością, organizacją życia społ.; studia klasyczne - środkiem do wszechstronnego poznania człowieka; Kościół przenika całe życie społeczne; Wraz z renesansem, bogacący się Kościół zaczyna budowę wielkich świątyń i korzystania z usług wielkich artystów (Aleksander VI, Juliusz II); Rozwijają się szkoły kościelne, szpitale i przytułki; Wzrost pobożności ludowej doprowadził do kanonizacji aż 100 osób w l. 1400-1520; Niezwykłe bogactwo form pobożności: kult MB Miłosiernej z płaszczem, bractwa religijne (różańcowe), odpusty, kult świętych, pielgrzymki, kult relikwii; Sakramenty: msza święta (często, ale zabobonnie - hocus pocus), nieprzyjmowanie Komunii, układanie formularzy okolicznościowych: na choroby, w celu odzyskania utraconej własności; Nadużycia mszalne: Msze seryjne - miało gwarantować uwolnienie od zła lub nieszczęściach), Missa sicca - bez konsekracji, jako zemsta na ofiarodawcach, Msze Requiem - miały ściągnąć śmierć na wybraną osobę (zakazane), Takie nadużycia umacniały zabobony, Msza św. – sprawowana niezwykle często na ogół bez przyjmowania Komunii św., pojmowana w sposób zabobonny, coś magicznego, traktowana przez kler i wiernych zbyt materialistycznie; Odpowiedzią na nadużycia była devotio moderna (od k. XIV w.) - powstają nowe wspólnoty, ludzie rozwijają wspólnotową (Bracia Wspólnego Życia) i indywidualną (Naśladowanie Chrystusa) drogę rozwoju duchowego. Pobożność karmiona była rozważaniem Ewangelii, głównie Męki Pańskiej; Ogromna ilość kleru (Duchowieństwo (włącznie z zakonnym) stanowiło od 1 do 10% społeczeństwa w miastach), żyli oni na niskim poziomie materialnym i duchowym; kto chciał zostać księdzem, szedł na naukę do proboszcza tylko; Proboszczowie często nieobecni w parafiach; Brak kazań lub ich niski poziom, brak katechezy; na studia szli tylko kapłani zakonni; wielu kapłanów w miastach żyło tylko z odprawiania mszy, nie było duszpasterstwa; Franciszkanie obserwanci potem kapucyni; Dominikanie – żywy ruch reformy w XV w. nie doprowadził do podziału Zakonu; papieże boją się soborów; Urząd kościelny przyjmowany drogą objęcia beneficium a nie sakramentu święceń; Przygotowanie do kapłaństwa (studia) - według możliwości kandydatów oraz zwyczajów lokalnych; Studia uniwersyteckie – w 2 poł. XV w. – ok. 15-20% księży (rzadko teologia); Konkubinat – bardzo rozpowszechniony (25% w Niderlandach); Zmęczenie instytucjonalnością Kościoła; rosnące wymagania fiskalne kurii w Awinionie a następnie w Rzymie budziły sprzeciw szczególnie w Niemczech; „Kościół widzialny” postrzegany jako moloch prawno-administracyjny budził niesmak i sprzeciw, Wywoływał u wiernych potrzebę zwracanie się ku kościołowi „niewidzialnemu”, czysto duchowemu, Tym pragnieniom sprzyjały nowe prądy umysłowe i religijne; radykalizm religijny i społeczny niektórych grup ewangelików ułatwił bunt rycerstwa i wojnę chłopską.
> po reformacji:
znaczna część duchowieństwa przeszła na protestantyzm; Trwałe rozbicie jedności Kościoła zachodniego (koniec uniwersalizmu religijnego, kulturowego i rozwój kultur narodowych); Straty Kościoła katolickiego: około 1/3 mieszkańców Europy znalazła się we wspólnotach protestanckich; Wojny religijne, rzezie i pogromy (Niemcy, Francja, Niderlandy); Podporządkowanie Kościołów lokalnych władcom świeckim; W państwach protestanckich miejsce Stolicy Apostolskiej zajęły władze państwowe; Tendencja do podporządkowania Kościoła państwu obecna także w krajach katolickich; Osłabienie roli politycznej papiestwa; Ludność katolicka w krajach Stała się drugą kategorią (państwa luterańskie), Została pozbawiona wszelkich praw i poddawana szykanom (np. Anglia, Niderlandy); realizacja reform soboru trydenckiego; krytycyzm renesansowy: (humanizm=wolność=protestantyzm); epidemie, duży pomór dzieci; oczekiwanie końca świata przez to; konfesjonalizacja; podporządkowanie Kościoła państwu.
-------------------------------------------------------------
#PL:
- tło: Na mocy kolejnych przywilejów rosło znaczenie szlachty, kosztem innych stanów. Np. tylko szlachta mogła posiadać i nabywać ziemię, oraz pełnić wysokie urzędy. Od 1505 r. bez zgody Sejmu król nie mógł wydać żadnej ustawy lub praw; na wojnie król zdany od szlachty; tron nie dziedziczny, ale wolna elekcja; KK największy posiadacz ziem po królu; szkolnictwo w rękach KK
Добавлено на ленту времени:
HK
Дата:
