23 ч 6 мин, 24 дек 1950 г. - Αγώνας για το νερό που δεν υπήρχε.
Описание:
Το κουβαλούσαν οι οικογένειες από την πηγή για να έχουν να πίνουν, ενώ για τη λάτρα
προμηθεύονταν νερό από τους νερουλάδες. Υπήρχε πρόβλημα ύδρευσης. Όποτε χρειαζόμασταν νερό, πηγαίναμε στην πηγή
της Αγίας Γλυκερίας ή πέρναγε η Αργυρώ η νερουλού που μοίραζε νερό με το γαϊδουράκι της στο Γαλάτσι. Το νερό το έπαιρναν
από την οδό Ηρακλείου από το Μαντζακόπουλο. Λίγο πιο κάτω υπήρχε μια
πηγή που έτρεχε νύχτα μέρα.
Με το ρυάκι της Αγίας Γλυκερίας ξεδιψούσανε οι Γαλατσιώτες και ποτίζονταν οι ανθόκηποι. Πουλούσαν το νερό δυο δραχμές το κάθε φόρτωμα του γαϊδουριού. Άλλοι, όπως ο Ψαράκιας κι ο Σιδέρης, χρησιμοποιούσαν κάρο με πολλά βαρέλια. Ο Παπιώτης πρόσθεσε νεροκολόνες ώστε να εξυπηρετεί
και όσους ήθελαν να γεμίζουν βαρέλια αντί για τενεκέδες. Το νερό το προμηθευότανε από την ΟΥΛΕΝ. Στη γωνία της Βεΐκου με τη Μαυρογένους ξεκινούσε την πορεία του ένα βαθύ ρέμα που έφτανε ως το ΙΚΑ. Ήταν πολύ
καλό το νερό του Γαλατσίου, θεράπευε και το στομάχι. Παρά το ότι η ΟΥΛΕΝ ήταν στο Γαλάτσι και ύδρευε όλη την Αθήνα, οι Γαλατσιώτες δεν είχαν τρόπο και δύναμη να κουβαλήσουν το νερό από τις βρύσες του Μοστρού. Είχανε βαρέλια στα παράθυρα. Η λεωφόρος Γαλατσίου είχε δυο αυλάκια όπου έτρεχε το νερό από την πηγή της Αγ. Γλυκερίας, για να καταλήξει στο ρέμα της σημερινής οδού Πασσώβ. Οι άνθρωποι έπαιρναν από τους νερουλάδες νερό για πόσιμο. Η ζωή για τους πρώτους κατοίκους του Γαλατσίου ήταν δύσκολη. Δεν είχαν νερό
και περίμεναν με αγωνία να περάσει ο νερουλάς, που όταν δεν ήταν στην
ώρα τους οι άνθρωποι στην πόρτα του σπιτιού για να τους γεμίσει το
γκαζοτενεκέ, τους έβαζε τις φωνές.
Добавлено на ленту времени:
Ιστορία Γαλατσίου
Ε΄ τάξη, 2ο Δημοτικό Σχολείο Γαλατσίου, Βιώσιμη Πόλη, 2017-1...
Дата:
