Krimoorlog (oct 4, 1853 – feb 13, 1856)

Description:

De Krimoorlog, die plaatsvond van 1853 tot 1856, was een belangrijk conflict tussen een alliantie van het Ottomaanse Rijk, Frankrijk, Groot-Brittannië en het Koninkrijk Sardinië aan de ene kant, en het Russische Rijk aan de andere kant. De oorlog draaide voornamelijk om de controle over de Zwarte Zee en de toegang tot de Middellandse Zee. Een van de belangrijkste oorzaken was het geschil over de bescherming van christelijke heilige plaatsen in Palestina, onder Ottomaanse controle, die de Russische keizer beschouwde als zijn speciale beschermingstaak.

De oorlog begon met een Russische invasie van de Donau-provincies van het Ottomaanse Rijk in 1853, gevolgd door de belegering van de Ottomaanse stad Silistra. Dit leidde tot de formele oorlogsverklaring van het Ottomaanse Rijk aan Rusland. Frankrijk en Groot-Brittannië sloten zich snel aan bij de Ottomaanse zijde, en de oorlog verspreidde zich naar de Krim, waar zich enkele van de belangrijkste veldslagen afspeelden, waaronder de Slag bij Alma, de Slag bij Balaclava en de Slag bij Inkerman.

Een keerpunt in de oorlog kwam met de belegering van Sebastopol, een belangrijke marinebasis van de Russen op de Krim. Na een langdurige belegering werd Sebastopol uiteindelijk ingenomen door de geallieerde troepen in september 1855. Tegelijkertijd werden ook Russische troepen in de Kaukasus verslagen door het Ottomaanse Rijk.

De oorlog eindigde uiteindelijk met het Verdrag van Parijs in 1856, waarbij Rusland zijn aanspraken op de Zwarte Zee werd ontzegd, waardoor de regio werd gedemilitariseerd. Het Ottomaanse Rijk verkreeg de steun van de westerse mogendheden voor zijn territoriale integriteit, en er werden hervormingen beloofd voor de christelijke minderheden in het Ottomaanse rijk. De Krimoorlog had brede geopolitieke implicaties, waaronder de verzwakking van Ruslands positie in Europa en het opkomende belang van Frankrijk en Groot-Brittannië als wereldmachten.

Added to timeline:

Date: