Powstanie Spartakusa (jan 1, 136 BC – jan 1, 30 BC)

Description:

Niewolnicy w Rzymie (powstanie Spartakusa) –
W II wieku wykreowała się pełna forma rzymskiego niewolnictwa. Wielka liczba nowych niewolników była sprowadzana z podbitych ziem do pracy miasta jak i na wieś. Zniknęły wówczas antyczne zwyczaje traktowania niewolników jak członków rodziny jako pomoc. Niewolnik stał się rzeczą mówiącą (instrumentum vocale) na równi z każdym innym przedmiotem, a właściciel był panem życia i śmierci - nie istniały żadne prawa chroniące niewolników.

• Niewolnicy w mieście - ich los był lepszy. Im bliżej rodziny tym lepiej. Niewolnicy nie zajmowali się tylko najprostszymi czynnościami, ale wielu z nich było nauczycielami, księgowymi, muzykantami, świetnymi kucharzami. Taki niewolnik mógł poprzez dobre relacje z panem liczyć nawet na wyzwolenie, co było zwyczajowym elementem testamentu Rzymianina, by uwolnić swoich najbliższych niewolników.

• Niewolnicy na wsi – niewolnik poza miastem miał jeden cel – praca od świtu do zmierzchu czy to na polu czy w kamieniołomie. Wraz z niedoborem drobnych rolników rosła liczba niewolników zatrudnionych w rolnictwie. Ich praca była bardzo ciężka i często dożywotnia. Wyjątek stanowił villicus – majordom, zarządzający posiadłością wiejską przez większość roku, gdy właściciel przebywał w Rzymie.

Duże skupiska niewolników i bezlitosny wyzysk zaowocowały licznymi powstaniami niewolniczymi począwszy od 136 p.n.e. do końca republik

Added to timeline:

Date: