Αε-Έννες (12 h, jun 12, 1916 y – 13 h, jun 12, 1916 y)

Description:

Μόλις μπήκαν οι Ρώσοι στο χωριό μας, δεν πέρασαν τρεις ώρες και ο παπα-Γιώρτς βγήκε πάνω στ’ Αλώνια κι από κει φώναξε στους χωριανούς: - «Πρέπει να φύγουμε απ’ το χωρίον. Κλειδώστε τις πόρτες, βάλτε τα ζώα στα μαντρία και βγάτε απ’ τα σπίτια σας. Σε τρεις ώρες θα προχωρήσουν οι Ρώσοι και πάλι θα γυρίσουμε». Ο παπα-Γιώρτς ήταν οικονόμος του δεσπότη της Αργυρούπολης. Πολύ μορφωμένος. Ένας απ’ τους λίγους λόγιους του Πόντου. Πάνω στ’ Αλώνια συναντήθηκε με το Ρώσο ταγματάρχη και κείνος του είπε ότι το χωριό πρέπει να σηκωθεί και να πάει πίσω, προς την Αργυρούπολη, γιατί θα γίνει προέλαση του ρωσικού στρατού και να μη γίνει ζημία στον κόσμο.
Ο θείος μου ο Ορφανίδης Γιάννης ο Αποκάτς (τον λέγανε έτσι γιατί ήταν πού έξυπνος, σαν δικηγόρος), κι αυτός λοιπόν την έπαθε. Γελάστηκε όπως όλοι. Είχε μια ομπρέλα με χρυσή λαβή. Όταν βγήκαμε όλο το χωριό έξω και περπατούσε, τον βλέπουμε χωρίς ομπρέλα. Στηριζόταν πάνω σε ένα ξύλο και βάδιζε. Η θεία μου του έλεγε: - «Πάρε τουλάχιστον την ομπρέλα σου». – «Δε χρειάζεται. Μέσα σε τρεις ώρες τίποτε δε θα πάθω. Θα γυρίσουμε στο χωριό σε τρεις ώρες. Οι Ρώσοι δε λένε ψέματα».
Η μητέρα μου η Σουρμαλού έβαλε στο τζάκι να ψήσει τσορμπά. Τ' άφησε να ψήνεται σιγά-σιγά ώστε σε τρεις ώρες που θα γυρίζαμε να είναι έτοιμος και να φάμε. Ακόμα ψήνεται και βράζει εκείνος ο τσορμπάς!... Σαράντα χρόνια πέρασαν κι ακόμα ψήνεται!...
Απ’ το χωριό βγήκαμε βιαστικά – βιαστικά. Σε μισή ώρα ετοιμαστήκαμε και βγήκαμε. Τίποτε δεν πήραμε μαζί μας. Ούτε ένα τσουκάλι για φαγητό. Μόνο με τα ρούχα που φορούσαμε και λίγο ψωμί.

Added to timeline:

Date: