jan 1, 679 - Stichting Republiek Venetië

Description:

De Republiek Venetië, ook wel bekend als La Serenissima, was een onafhankelijke staat die bestond van de late 7e eeuw tot 1797. De stadstaat Venetië ontstond uit een netwerk van eilandgemeenschappen in de Venetiaanse Lagune, die in de 5e en 6e eeuw een toevluchtsoord werden voor mensen die vluchtten voor de invallen van barbaren zoals de Hunnen en de Lombarden. De lagune bood bescherming, en het unieke geografische karakter van Venetië zou de stadstaat in de eeuwen daarna helpen om zich te ontwikkelen tot een belangrijke maritieme en commerciële macht.

In de vroege middeleeuwen begon Venetië zijn invloed uit te breiden over de Adriatische Zee, en door zijn positie tussen West-Europa en de Oostelijke Middellandse Zee werd het een cruciale schakel in de handel tussen Europa en de Levant. Venetië profiteerde enorm van de kruistochten, met name de Vierde Kruistocht in 1204, die resulteerde in de plundering van Constantinopel en een tijdelijke uitbreiding van Venetiaanse invloed in het oostelijke Middellandse Zeegebied.

Door de handel in specerijen, zijde en andere luxe goederen werd Venetië een van de rijkste steden van Europa. De stad werd geregeerd door een oligarchische regering geleid door de doge, die werd bijgestaan door verschillende raden die samengesteld waren uit leden van de machtige adellijke families van Venetië. Het politieke systeem van de Republiek was zeer stabiel en kende relatief weinig interne conflicten in vergelijking met andere Italiaanse stadstaten.

Tijdens de Renaissance beleefde Venetië een culturele bloeiperiode en ontwikkelde het zich tot een centrum van kunst, wetenschap en architectuur. Venetiaanse schilders zoals Titiaan en Tintoretto werden beroemd, en de stad trok intellectuelen en kunstenaars aan uit heel Europa.

Echter, in de 16e eeuw begon de macht van Venetië te wankelen door de opkomst van nieuwe handelsroutes naar Azië en Amerika, waardoor de Venetiaanse handelsmonopolies in de oostelijke Middellandse Zee minder winstgevend werden. Ook leidde het verlies van overzeese gebieden aan het Ottomaanse Rijk tot een verdere verzwakking van de Venetiaanse macht. In de 17e en 18e eeuw verloor Venetië geleidelijk aan territorium en economische invloed, hoewel het zijn onafhankelijkheid wist te behouden.

De val van de Republiek Venetië kwam in 1797 toen Napoleon Bonaparte tijdens zijn Italiaanse veldtocht de stad veroverde en de laatste doge, Ludovico Manin, aftrad. Dit betekende het einde van de duizendjarige republiek. De voormalige Venetiaanse gebieden werden aanvankelijk verdeeld tussen Frankrijk en Oostenrijk, en Venetië werd uiteindelijk onderdeel van het Habsburgse Oostenrijk na het Verdrag van Campo Formio in 1797. Zo eindigde het tijdperk van de Republiek Venetië, die gedurende eeuwen een van de belangrijkste maritieme en commerciële machten van Europa was geweest.

Added to timeline:

Date: