Okres wczesnohelladzki (1 gen 2900 anni a. C. – 1 gen 1900 anni a. C.)

Descrizione:

W rozumieniu Greków cywilizacja mykeńska jest ściśle związana z Wojną Trojańską w rządami legendarnego Agamemnona. To właśnie nich Homer nazywa Achajami. Tak jak Minojczycy zostawili Grekom ruiny kolorowych pałaców, Mykeńczycy pozostawili po sobie masywne twierdze o grubych murach grubości nawet 8m, których powstanie przypisano Cyklopom. Współczesne zainteresowanie cywilizacją Myken rozpoczął archeolog-amator H. Schliemann, który udowodnił istnienie Troi. Idąc za ciosem rozpoczął poszukiwania ruin miast Achajów, a odkrywszy grobowiec z epoki brązu bez wahania przypisał go Agamemnonowi, co obaliły późniejsze badania – grobowce były dużo starsze od ruin Troi.
Achajowie posługiwali się pismem linearnym B, które opracowano na podstawie minojskiego pisma linearnego A. Pismo B udało się odczytać a język nim spisany był archaiczną formą starożytnej greki - którą nazwano dialektem achajskim. Odnaleziono je w Knossos na Krecie i Pylos w Peloponezie. Treść glinianych tabliczek (bo na nich pisano) jest bardzo prozaiczna - są to rachunki i spisy

magazynowe. Nie odnaleziono się żadnych dokumentów kultury, religii i pisma państwowe. Z treści tych tabliczek wynika ze państwo oparte było na silnie scentralizowanym systemie gospodarczym skupionym wokół pałacu, który tworzył władca i jego doradcy. Podstawą był handel i rzemiosło. Wytwórcy pracowali dla pałacu, od którego otrzymywali niezbędne materiały. Z dokumentów z Pylos wynika, że to państwo zajmowało się dystrybucją żywności wszystkim mieszkańcom.
Obecnie przyjmuje się, że istniała odrębna od minojskiej, wiara mykeńska, choć nie wyklucza się silnych wpływów kreteńskich. W zapiskach z Pylos znajdują się imiona niektórych bogów, wśród nich Zeus, Hera, Ares, Dionizos i Posejdon, który miał pełnić dominującą rolę w panteonie Mykeńczyków na Peloponezie.
Głównym ośrodkiem władzy stanowiła największa z twierdz – Mykeny w Peloponezie, które w XIV/XIII w. p.n.e. mogły sprawować jakąś formę kontroli nad innymi ośrodkami, nie dowodzą temu jednak zapiski w Pylos (kwestia nierozwiązana). Wiadomo jednak, że kultura mykeńska była bardzo jednolita, podobnie jak struktura społeczna - centrum stanowił pałac na wzgórzu jako siedziba władcy/namiestnika. Nie były to jednak miasta, a zwykli mieszkańcy mieszkali w okolicy twierdzy w mniejszych i większych osadach. Władza pałacu była jednak całkowita.
Upadek kultury mykeńskiej datuje się na koniec XIII w. p.n.e. zapewne z powodów zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych. Pałace opustoszały, a od północy półwysep najechali Dorowie – przodkowie Greków, inwazja Dorów trwała ok 150 lat więc przyjęła bardziej formę migracji, bardziej niż usystematyzowanego najazdu. Przybycie Dorów rozpoczęło tzw. Wieki ciemne (1200 – 700 p.n.e.), okres charakteryzujący się dobitnym spadkiem cywilizacyjnym i zatraceniem pisma. Co utrudnia badanie tego okresu, który nadal pozostaje znacznie nieodkryty.

Aggiunto al nastro di tempo:

Data: