Sargona II Wielkiego (1 gen 722 anni a. C. – 1 gen 705 anni a. C.)

Descrizione:

Sargona II Wielkiego (722-705 p.n.e.), którego panowanie zaczyna się falą buntów wspieranych przez wszystkie ościenne imperia (Egipt, Frygię, Urartu, Elam). Po kilkuletnich walkach w Palestynie i Anatolii zapanował spokój, a państwo asyryjskie stanęło na granicy z Egiptem. Na północy zaś ostatecznie zlikwidował państwo Urartu, które nigdy już się nie odrodziło. Kolejne przejęcia tronu wiązały się z buntami wspieranymi przez Egipt, kolejnymi sukcesami Asyrii i deportowaniami setek tysięcy osób.
Administracyjnie kraj był niejednorodny - istniało kilka stopni zależności od Króla. Ludy, państwa czy miasta, które poddały się bez walki zachowywały dużą swobodę i samorządność w zamian za obowiązek podatkowy plus ochronę ze strony niezawodnej armii asyryjskiej. Ludy które podbito siłą, a te które w szczególności lubiły się buntować zmieniano w prowincje, z gubernatorem pochodzącym z lokalnej arystokracji, mógł to być lokalny dotychczasowy monarcha lub wprowadzano asyryjskiego gubernatora likwidując jakiejkolwiek elementy dotychczasowej państwowości i deportację lokalnych elit. Wszystko zależało od decyzji króla Asyrii. W spojeniu tak dalekich często zakątków pomagała powołana poczta i system królewskich posłańców, a wierność i skuteczność władz lokalnych oceniały regularne inspekcje ze stolicy.
W I połowie VII w. p.n.e. pobito Egipt, co niewątpliwie było sukcesem militarnym, ale wykazało pierwsze pęknięcia w administracji, a zyski z podboju dolnego Nilu były znacznie niższe niż koszty okupacji i administracji daleko od serca państwa. W tym samym czasie na północy i wschodzie zwiększyła się aktywność ludów Indo-Irańskich - Medów, Kimmeriów, Scytów, którzy wykorzystując upadek Urartu przeszli do Armenii i Anatolii. Za największe zagrożenie Asyria uważała Medów, lecz sprawne zabiegi dyplomatyczne nie dopuszczały do konsolidacji skłóconych Medów. Ten stan zaczął się jednak zmieniać właśnie w VII wieku, gdy Medowie rośli w siłę, a Asyria zmuszona była coraz większe środki przeznaczać na zabezpieczenie granic północno-wschodnich.

Aggiunto al nastro di tempo:

Data: