Tiglatpilesara III (1 gen 745 anni a. C. – 1 gen 727 anni a. C.)

Descrizione:

Na tronie zasiadł Tiglatpilesara III (745-727 p.n.e.), który przejął kraj w ruinie. Proces rozkładu zaszedł tak daleko, że wszystkie wewnętrzne strony konfliktu doszły do porozumienia, że dalsze takie działania zagrażają ich egzystencji, co zmotywowało ich do skupienia się wokół nowego króla, któremu udało się podnieść kraj. Pierwszą i kluczową reformą była przebudowa armii, która polegała na podziale armii na mniejsze (kilkunastotysięczne), ale szybsze w ruchu i działaniu jednostki o pełnej zdolności bojowej. Taka nowa armia przyniosła Tiglatpilesarowi wielkie zwycięstwa. Pierwszym celem było ujarzmienie panoszących się wszędzie Aramejczyków, dalej odzyskanie Syrii i wielkie zwycięstwo nad koalicją syryjsko-ormiańską w bitwie pod Kisztan (743). Kolejna kampania (735) ruszyła na północ w celu odbicia szlaków handlowych z rąk Urartu, w międzyczasie widząc zaangażowanie na północy - Syria przy wsparciu Fenicjan i Żydów wszczęli bunt. W bezprecedensowym ruchu, król przerzucił część swojej armii na południe walcząc na dwa fronty odnosząc całkowite zwycięstwo - Urartu wyparto daleko za góry, a Syrię przemianowano z siatki wasali w jednolitą asyryjską prowincję ze stolicą w Damaszku, Izrael doszczętnie spalono. W 729 ruszył w nowym kierunku, na Babilon, który prędko podbił koronując się na króla (pozór unii personalnej miał zapewnić wierność miast babilońskich). Nowinką asyryjską było wprowadzenie prowincji, czyli wprowadzania asyryjskiej administracji pod ochroną asyryjskiej armii na nowopodbitych terenach. Zapewniało to posłuszeństwo i skuteczne zbieranie danin. Ważnym elementem budowania imperium Tiglatpilesara były masowe deportacje często całych niepokornych narodów z ich rodzimych ziem (z Babilonii deportowano ponad 150 tys osób. Miało to na celu nie tylko spacyfikować podbite ludy, ale i zasiedlić słabo rozwinięte ziemie centralne między Mezopotamią, a Syrią.

Aggiunto al nastro di tempo:

Data: