Nowe Państwo (1 gen 1540 anni a. C. – 1 gen 1085 anni a. C.)

Descrizione:

XVIII – XX dynastia – jest to okres największego bogactwa i zasięgu terytorialnego Egiptu i osiągnął miano pierwszego supermocarstwa. Wpływy Egiptu były silnie zakorzenione od Libii po Elam i od Krety i Anatolii po Kusz.
• XVIII dynastia (1565-1320) - Jahmes rozpoczął scalanie Egiptu od czystek wśród urzędników, którzy kolaborowali z Hyksosami. Odbił on również Nubię i Synaj. Twórcą imperium był jednak Totmes I (1525-1510), który docierał do krain Egipcjanom nieznanych - przemierzył z armią cała Palestynę i Syrię podporządkowując wszystkie miasta docierając do Mezopotamii, gdzie nie dotarła żadna egipska armia. Jego następczynią była jedyna kobieta-faraon Hatszepsut, która korzystając ze zdobyczy ojca wzbogaciła kraj i zapewniła dostatek. Zazdrony pasierb i następca królowej Totmes II usunął ją ze wszystkich dokumentów i pomników. Ostatecznie za jego rządów podbito cały Kusz, a kampanie wojenne skupiły się na utrzymaniu wpływów w Syrii, o którą konkurowali z Hetytami i Mitanni. Amenhotep III (1415-1375 p.n.e.) który zakończył wojny z Mitanni musiał skupić się na problemach wewnętrznych, rosnącej w siłę kasty kapłanów Amona w Tebach, który zyskiwali poparcie coraz większej liczny możnych rodów. Do otwartego starcia z kapłanami Amona doszło za rządów następnego faraona Amonhotepa IV (1375-1360 p.n.e.), który zaprowadził rewolucyjne reformy religijno-społeczne ustanawiając Atona najwyższym bóstwem (rewolucja amarneńska). Dotychczasowo marginalny bóg przedstawiany pod postacią tarczy słonecznej był jednym z ucieleśnień lub atrybutów Ra, a na mocy reformy jako symbol życiodajnej siły stał się niemal jedynym bóstwem. Echnaton (Amenhotep IV zmienił imię) pozbawił tym kapłanów realnej władzy, lec ich wpływy i majątki zabezpieczyły ich pozycję i nadal cieszyli się wielkim poparcie ludu. Istotnym elementem rewolucji Echnatona były zmiany w kulturze egipskiej – dotychczas wyidealizowane postaci na wpół-boskie zostały za czasów Echnatona przedstawione z ludzkimi cechami, niedoskonałościami sylwetki w często w scenach rodzinnych. Najlepeiej znanym zabytkiem tego okresu jest popiersie Nefretete (małżonki Echnatona). Faraon szybko jednak zmarł, a jego rewolucja upadła razem z nim, a imię jego zostało przez potężnych kapłanów wymazane. Władzę przejął małoletni syn Tutanchamon, którego przedwczesna śmierć zakończyła panowanie XVIII dynastii.

• Rządy Ramzesów - XIX i XX dynastia (1320-1085 p.n.e.) - Dynastia XIX pochodząca z Dolnego Egiptu zasłynęła z wielkich podbojów przywracając kontrolę nad Syrią. Pierwsi wybitni faraonowie dynastii, Ramzes I i Seti I zostali jednak przyćmieni przez najsłynniejszego ze wszystkich faraonów Ramzesa II (1305-1240 p.n.e.), który przez 65 lat swoich rządów osiągnął szczyt egipskiej potęgi. Panowanie rozpoczął od starcia z Hetytami o Syrię, co zakończyło się bitwą pod Kadesz ok 1300 p.n.e., która jest jedną z najlepiej udokumentowanych bitem starożytności. Samo starcie było mało istotne, Hetyci pobili forpocztę egipską, lecz na widok głównej kolumny Ramzesa wycofali się. Obie strony ogłosiły wielkie zwycięstwo, a Ramzes uczynił z niego propagandową podwalinę swoich rządów. Widząc bezsens ciągłych walk o wpływy w Syrii obie strony zawarły pokój i sojusz w 1285 p.n.e. zapieczętowany królewskim małżeństwem. Ramzes w samym Egipcie zapisał się jako wielki budowniczy, w tym nowej stolicy Pi-Ramzes oraz potężnej świątyni Abu Simbel daleko w Nubii przy 2. katarakcie. Ramzes popełnił jednak ten sam błąd o faraonowie IV dynastii - organizował wielkie prace publiczne kosztem gospodarki kraju. Na stare lata Ramzes nie był w stanie sprawnie nadzorować państwa, które zaczęło się kruszyć. Na przełomie XIII/XII wieku p.n.e. Egipt zaczęły nękać Ludy Morza, a Palestynę zajęli wędrowni Aramejczycy i Hebrajczycy. Egipt jako jedyna cywilizacja odparł najazd Ludów Morza, lecz zrujnowany popadł w rozkład.

Aggiunto al nastro di tempo:

Data: