XIV w. [Osłabione papiestwo] (16 oct 1300 año – 7 ene 1400 año)

Descripción:

Papież Bonifacy VIII (1294-1303), wpatrzony w swoich wielkich poprzedników, stosował ich środki i metody w walce kościelno-politycznej z królem francuskim, Filipem IV Pięknym, ale jej nie wygrał. Siła polityczna Francji, mimo wewnętrznych napięć między królem i jego wasalami, wzrosła już w drugiej połowie XIII wieku i była największa w Europie. W konfrontacji z nią papiestwo osłabło, dostało się nawet w zależność od królów francuskich podczas tak zwanej niewoli awiniońskiej papiestwa (1305-1377). Był to bolesny znak osłabienia politycznej siły papiestwa, co przyniosło wkrótce jeszcze bardziej tragiczne jego osłabienie kościelne, pogłębione nauką Wiklefa i Husa, wielką schizmą zachodnią i ideami koncyliarnymi. Kościół natomiast w poszczególnych krajach był jeszcze wewnętrznie silny. Jego życie doznało pogłębienia przez ruch nowej pobożności (devotio moderna). On sam zyskał nowe ludy przez działalność misyjną, szczególnie przez chrystianizację Litwy i Żmudzi. Dbał też o naukę i tworzenie nowych uniwersytetów, wśród których jest krakowski. Osłabienie papiestwa doprowadziło jednak w dalszym następstwie do osłabienia całego Kościoła.
- migracja Żydów do Europy wsch (PL, Litwa).