Ο Εκχριστιανισμός των Σλάβων

Όταν οι αδελφοί έφτασαν στην Ρώμη, τον χειμώνα του 867-868, τους υποδέχτηκε ο νέος Πάπας, Αδριανός Β΄, ο οποίος, με πολιτική οξυδέρκεια, υποστήριξε πλήρως το έργο των αδελφών και εξέδωσε βούλα, με την οποία ενέκρινε την χρήση της σλαβικής γλώσσας στην λατρεία.

Ο Κωνσταντίνος (που λίγο πριν από τον θάνατό του έγινε μοναχός παίρνοντας το όνομα Κύριλλος), πέθανε στην Ρώμη το 869.

Το 870 ο Ραστιβλάβ έπεσε στα χέρια του Λουδοβίκου του Γερμανικού, ο οποίος τον τύφλωσε και τον περιόρισε σε μοναστήρι. Αντικαταστάθηκε από τον ανιψιό του Σβατοπλούκ και η προσέγγιση του τελευταίου με τον γερμανικό κλήρο, είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη και φυλάκιση του Μεθοδίου, μέχρι το 873, οπότε τον απελευθέρωσε ο διάδοχος του Αδριανού, Πάπας Ιωάννης Η΄.

Παρά το γεγονός ότι ο Ιωάννης Η΄ υπερασπίστηκε την σλαβική λειτουργία σε μια επιστολή του στον Σβατοπλούκ το 880, η έδρα της Ρώμης έκρινε πως δεν είχε πλέον συμφέρον να διακινδυνεύει την σύγκρουση με τους Φράγκους γι’ αυτό το θέμα.

Θάνατος Ιωάννη Η΄ (882), απαγόρευση σλαβικής λειτουργίας και καίγονται τα βιβλία που ήταν γραμμένα στην παλαιοσλαβική γλώσσα

Ο Μεθόδιος , συνεχίζει το έργο της μεταφράσεως κειμένων στην σλαβική γλώσσα, μαζί με τους μαθητές του, μέχρι τον θάνατό του, το 885.

Τα αρχαιότερα σωζόμενα σλαβικά χειρόγραφα, γραμμένα με γλαγολική γραφή, είναι: Τα «φύλλα του Κιέβου» του 10ου αιώνα. Πιθανόν προέρχεται από τα δυτικά εδάφη των Σλάβων, την Μοραβία, όπου εργάστηκαν οι Κύριλλος και Μεθόδιος. Αποτελείται από επτά φύλλα περγαμηνής και περιέχει απόσπασμα της καθολικής λειτουργίας. Ανακαλύφθηκε από τον Ι. Ι. Σρεζνιέβσκη, το 1879, στην Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου. Εκδόθηκαν από τον Ι. Β. Γιάγκιτς, το 1900.

Τα αποσπάσματα της Πράγας, που περιέχονται σε 2 φύλλα περγαμηνής, με ψαλμούς κατά το τυπικό της Ανατολικής Εκκλησίας. Ανακαλύφθηκαν το 1855 στην Πράγα, δεμένα μαζί με ένα λατινικό χειρόγραφο. Τα κατατάσσουν τον 10ο ή 11ο αιώνα.

Το Τετραβάγγελο του Ζωγράφου, (Codex Zographensis), που ονομάστηκε έτσι γιατί βρέθηκε το 1843, στην Μονή Ζωγράφου στο Άγιον Όρος. Περιέχει τα Ευαγγέλια κατά Ματθαίον, κατά Μάρκον, κατά Λουκά και κατά Ιωάννην. Αποτελείται από 304 φύλλα. Από τις ιδιαιτερότητες της γλώσσας, πιθανή είναι η χρονολόγησή του στον 11ο αιώνα. Βρίσκεται στην Κρατική Βιβλιοθήκη Σαλτικώφ-Σεντρίν, στην Αγία Πετρούπολη

Το Ευαγγέλιο της Μαρίας (Мариинское Евангелие). Περιέχει τα τέσσερα Ευαγγέλια. Προέρχεται από το Άγιον Όρος. Το 1845 το έφερε στην Ρωσία ο Ρώσος σλαβιστής Βίκτωρ Ιβάνοβιτς Γκρηγκορόβιτς, τώρα δε φυλάσσεται στην Κρατική Βιβλιοθήκη Λένιν της Μόσχας. Εκδόθηκε το 1883 από τον Β. Γιάγκιτς , στην Αγ. Πετρούπολη. Χρονολογείται γλωσσικά στον 11ο αιώνα.

Το Ευαγγέλιο του Ασσεμάνι, που βρίσκεται στην Βιβλιοθήκη του Βατικανού. Περιέχει 158 φύλλα και χρονολογείται στον 11ο αιώνα. Το έφερε από τα Ιεροσόλυμα τον 18ο αιώνα ο ασιανολόγος Ασσεμάνι

Η συλλογή του Κλοτς. Είναι απόσπασμα συλλογής εκκλησιαστικών διδαχών, που αποτελείται από 12 φύλλα. Ανακαλύφθηκε στην βιβλιοθήκη του κόμητος Κλοτς, Αργότερα βρέθηκαν άλλα δύο φύλλα. Εκδόθηκε από τον φον Ντρακ το 1893, στην Πράγα. Χρονολογείται στον 11ο αιώνα.

Το Ψαλτήριον του Σινά. Αποτελείται από 177 φύλλα και φυλάσσεται στην Μονή Σινά. Χρονολογείται στον 11ο αιώνα.

Το Τυπικόν του Σινά. Αποτελείται από 107 φύλλα, του 11ου αιώνα και φυλάσσεται επίσης στην Μονή του Σινά.

Τα φύλλα της Οχρίδας (ένα φύλλο και το μισό του επόμενου). Τα ανακάλυψε ο Β. Ι. Γκρηγκορόβιτς.

Εκτός από τα χειρόγραφα στην γλαγολική γραφή υπάρχουν και λίγες επιγραφές. Οι σημαντικότερες βρίσκονται στην Βουλγαρία

Οι αρχαιότερες επιγραφές μέχρι σήμερα ανακαλύφθηκαν την δεκαετία 1920-30 από τους Βουλγάρους επιστήμονες Κ. Μιγιάτεφ και Ι. Γκόσεφ σε τοίχους και κεραμικές πλίνθους εκκλησίας του Βούλγαρου Βασιλιά Συμεών (893-927), στην παλιά πρωτεύουσα της Βουλγαρίας Πρέσλαβ. Οι επιγραφές είναι γραμμένες εν μέρει με γλαγολικό και εν μέρει με κυριλλικό αλφάβητο. Σύμφωνα με τον Ε. Γκεόργκιεφ, τον κορυφαίο ειδικό στην παλαιοσλαβική γραφή, χρονολογούνται στο 893.

Η αρχή του γλαγολικού αλφαβήτου, χαραγμένη σε ξηρό ασβεστοκονίαμα στην εκκλησία του Πρέσλαβ, που αποδίδεται στον 10ο αιώνα.

Ο Μπ. Φούτσιτς, συγκέντρωσε και δημοσίευσε τις διατηρημένες γλαγολικές επιγραφές του 11ου αιώνα στην Κροατία

Στο μεταίχμιο μεταξύ του 11ου και 12ου αιώνα, ανήκει μια πλάκα (Bašćanska ploča) στην οποία ο ηγούμενος της Ντρζίχα, μας πληροφορεί για την δωρεά του Κροάτη Βασιλιά Σβονιμίρ και την έναρξη της ανοικοδόμησης του Ναού της Αγίας Λουκίας (Sveta Lucija), στη νήσο Krk. Σήμερα βρίσκεται στο Ζάγκρεμπ, στην Κροατική Ακαδημία επιστημών και Τεχνών

Το 893, σε γενική συνέλευση που συγκάλεσε ο Βόρις, πρώην βασιλιάς της Βουλγαρίας , μετά την σύλληψη και τύφλωση του γιού του Βλαδίμηρου, και την ανάρρηση στο θρόνο του τριτότοκου γιού του Συμεών, αποφασίστηκε, μεταξύ άλλων, η επιβολή ως επίσημης, της κυριλλικής γραφής.

Οι κυριλλικές επιγραφές είναι περισσότερες από τις γλαγολικές: 1) Για πολύ καιρό αρχαιότερη εθεωρείτο η επιγραφή του βούλγαρου βασιλιά Σαμουήλ, γραμμένη σε επιτύμβιο λίθο, για τους συγγενείς του, το 993. Η επιγραφή βρέθηκε το 1888, στον Άγιο Γερμανό, στις Πρέσπες, (σήμερα στην Ελλάδα) και φυλάσσεται στην Σόφια

Το 1950, κοντά στο χωριό Μίρτσια Βόντα της Ρουμανίας, ανακαλύφθηκε η «επιγραφή της Δοβρουτσάς», του 943. Σ’ αυτήν την σύντομη επιγραφή, που περιλαμβάνει τέσσερις σειρές, οι δύο κάτω σειρές και μερικά γράμματα από τις πάνω σειρές είναι δυσανάγνωστα. Στην πρώτη σειρά διακρίνεται η λέξη гьрьчEхъ (έλληνες). Στην δεύτερη σειρά, διαβάζεται ευκρινώς лEто ϚYNA (έτος 6451 από κτίσεως κόσμου), δηλαδή 943.

Το 1977, ο Κ. Κωνσταντίνωφ δημοσίευσε επιγραφή που βρέθηκε στον Ναό του χωριού Κρέπτσα, στη Βουλγαρία. Στην επιγραφή αναφέρεται ότι τον Οκτώβριο του έτους 6430 από κτίσεως κόσμου (-5508 = 922), απέθανε ο δούλος του Θεού Αντώνιος. Αυτή, προς το παρόν, είναι η αρχαιότερη χρονολογημένη επιγραφή.

Αρχαιότερη επιγραφή σε ρωσικό έδαφος, πρέπει να θεωρηθεί επιγραφή πάνω σε αγγείο τύπου αμφορέα, που βρέθηκε σε τάφο πολεμιστή σε τύμβο (κουργκάν), στο Γκνιέζντοβο, κοντά στο Σμολένσκ. Χρονολογείται το πρώτο τέταρτο του 10ου αιώνα. Περιλαμβάνει μία λέξη: горушна ή горухша. Αυτό μπορεί να είναι κύριο όνομα, ή να υποδηλώνει το περιεχόμενο του αγγείου: «[σπόρος από] σινάπι».

Ο Ροστισλάβ ζήτησε από τον Μιχαήλ Γ΄, την αποστολή ιεραποστόλων που θα διέδιδαν τον χριστιανισμό στην σλαβική γλώσσα, ώστε να καταστεί δυνατός ο εκχριστιανισμός της πλειοψηφίας και ο σχηματισμός εθνικού μοραβικού κλήρου. Το έργο ανέλαβαν ο Κύριλλος και Μεθόδιος μετά από διαταγή του Αυτοκράτορα.

Κατα τη διάρκεια του έργου που ξεκίνησαν τα δυο αδέρφια στη Μοραβία, κατηγορήθηκαν από τους Γερμανούς επισκόπους για παραβίαση του δόγματος της τριγλωσσίας, δηλαδή του δόγματος της καθολικής εκκλησίας.

Ο Πάπας Νικόλαος Α' υποστηρίζει τα δυο αδέρφια και τα προσκαλεί στη Ρώμη το 867.

Πεθαίνει ο Πάπας Νικόλαος Α ' και δεν προλαβαίνει να τους υποδεχθεί.

Το 862, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μιχαήλ Γ΄ , μετά από πρόσκληση του ηγεμόνα του κράτους της «Μεγάλης Μοραβίας» Ροστισλάβ, ανέθεσε σε δύο έλληνες λογίους από την Θεσσαλονίκη, τους αδελφούς Κωνσταντίνο (μετέπειτα Κύριλλο) και Μεθόδιο, το έργο της ιεραποστολής στην Μεγάλη Μοραβία, με την χρήση ιερών κειμένων γραμμένων σε γλώσσα κατανοητή από τους σλάβους κατοίκους εκείνης της περιοχής.

ΙΔΡΥΣΗ ΠΑΛΑΙΟΣΛΑΒΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Διατήρηση της παλαοσλαβικής γλώσσας μέχρι το 1100

Το κράτος της Μεγάλης Μοραβίας ιδρύεται από τον Μοϊμίρ Α΄ το 833

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, μετά τις δύσκολες στιγμές που πέρασε κατά τον 7ο και 8ο αιώνα και την εικονοκλαστική διχόνοια από τα μέσα του 9ου αιώνα βρισκόταν σε περίοδο πολιτικής ανασυγκρότησης και πολιτιστικής ανάπτυξης, που κορυφώθηκε κατά την δεκαετία του 860

Ο Εκχριστιανισμός των Σλάβων

Autores

Attachments

Comments

New timeline