Babylonië (1 janv. 1800 av. J.-C. – 1 janv. 539 av. J.-C.)

Description:

Babylonië, een oude beschaving gelegen in het zuiden van Mesopotamië, langs de oevers van de Eufraat, bloeide op tussen de 18e en 6e eeuw voor Christus. Het was een rijk dat bekend stond om zijn geavanceerde irrigatiesystemen, architecturale prestaties en juridische code, de beroemde Code van Hammurabi.

De geschiedenis van Babylonië kende vele hoogtepunten en uitdagingen. Een van de meest prominente heersers was Hammurabi, die regeerde van ongeveer 1792 tot 1750 voor Christus. Onder zijn bewind werd de Codex Hammurabi opgesteld, een van de oudste geschreven juridische codes die bekend zijn. Deze code legde wetten en straffen vast voor verschillende aspecten van het leven, waardoor een gevoel van orde en rechtvaardigheid werd bevorderd.

Babylonië werd ook gekenmerkt door zijn religie, met een pantheon van goden en godinnen die werden aanbeden, waaronder Marduk, de belangrijkste godheid. Tempels waren belangrijke centra van aanbidding en economische activiteit.

Het rijk kende echter ook perioden van verval en buitenlandse overheersing. Na de val van Hammurabi's dynastie kwamen verschillende andere machthebbers aan de macht, waaronder de Assyriërs, de Hettieten en later de Perzen, die Babylonië in hun rijken opnamen.

Desondanks bleef de erfenis van Babylonië voortleven, met zijn invloed op kunst, wetenschap en literatuur die door de eeuwen heen resoneren. De astronomische kennis van de Babyloniërs was bijzonder geavanceerd, en hun schriftelijke traditie, inclusief het gebruik van spijkerschrift, legde de basis voor latere beschavingen in het Nabije Oosten.

Ajouté au bande de temps:

Date: