Rzym królewski (1 janv. 753 av. J.-C. – 1 janv. 509 av. J.-C.)

Description:

Początki Rzymu są nadal nieznane. Nie zachowały się dokumenty opisujące czasy od legendarnego założenia miasta po III w. p.n.e. Próby spisania tych dziejów przez autorów I w. n.e. są często podkoloryzowe i politycznie motywowane – czego najlepszym przykładem jest Eneida Wergiliusza. Pierwsze wiarygodne wzmianki z dokumentów greckich zaczynają się od 280 r. p.n.e. Pierwsze rzymskie istotne i wiarygodne zapiski dotyczą dopiero wojen punickich, dzięki twórczości historyka Polibiusza.
Przyjętą przez Rzymian datą założenia miasta został 753 r. p.n.e. (3 rok VI olimpiady), od którego liczono w Rzymie czas (ab urbe condita). Miasto założyli Romulus i Remus, synowie Rei Sylwii i boga Marsa. Wygnanych z miasta Alba Longa zostali porzuceni nad Tybrem i wykarmieni przez wilczycę. Gdy dorośli założyli miasto – Romulus preferował wzgórze Palatyn, Remus – Awentyn. W kwestii tej wybuchł spór, który zakończył się zabiciem Remusa przez Romulusa, który został pierwszym królem. Miasto rozrosło się na siedem okolicznych wzgórz (septimontium) rządzone przez 7 królów, z czego trzej ostatni byli Etruskami – ostatni z nich Tarkwiniusz Pyszny został wygnany po gwałcie na Lukrecji. Miasto stało się republiką a pierwszym konsulem został Brutus, przywódca buntu przeciw królowi. Przyjmuje się, że trójka etruskich królów była postaciami historycznymi. Ostatni król Tarkwiniusz otworzył w 509 pierwszą świątynię kapitolińską poświęconą Jowiszowi (wcześniej Rzymianie nie posiadali kultu świątynnego, a czcili zjawiska naturalne utożsamiane z bogami). Najwyższa trójka bóstw rzymskich – Jowisz, Junona i Minerwa pochodzą z panteonu etruskiego, których kult mogli rozpowszechnić ostatni królowie lub pojawił się samoistnie, jako że Rzym leżał w strefie wpływów kultury etruskiej. Nie ma jednak dowodów na podbój miasta czy jego założenie przez Etrusków, choć wiele aspektów kulturowych od nich skopiowano. Ówczesne społeczeństwo Rzymu było silnie zhierarchizowane z całkowitą władzą ojca rodziny (pater familias), co przeniosło się na życie polityczno-społeczne. Przedstawiciele najpotężniejszych rodów (patrycjuszy) tworzyli senat, choć istniała również pierwotna forma partycypacji społecznej - zgromadzenie ludowe – za czasów królewskich w ramach osłabienia pozycji Patrycjatu, królowie polegali na poparciu plebejuszy, którzy wybierali królów w zgromadzeniu (monarchia elekcyjna). Królom Rzym zawdzięcza również osuszenie bagien i zbudowanie Forum oraz reformę wojskowo-administracyjną tworzącą stuosobowe oddziały (centurie) finansowe przez 5 klas majątkowych wszystkich mieszkańców.


Ajouté au bande de temps:

Date: