2 janv. 1931 - Lang - M

Description:

- Nero-film
- over een waargebeurd verhaal van een serial killer
- Lang toont hoe de politie de krachten bundelt in Berlijn met de gangsters
- met acteur uit het theater:
- geluid als fundamenteel esthetisch onderdeel van de film
- net als bij Lubitsch is deze film ondenkbaar zonder geluid
- nieuw soort filmkunst te introduceerden, op zijn Wagners
- je ziet de schaduw maar je hoort hem de kinderen aanspelen, de geluiden op straat,
- de stilte op straat, geen muziek, …
- mogelijkheden van geluid om atmosfeer te creëren
- wanneer hij toeslaat, wordt hetzelfde deuntje gespeeld
- ‘Jaws principe’ van Spielberg
- Lang experimenteert met geluid als een soort brug, als een hook om aan parallelmontage, cross cutting te doen tussen de verschillende lagen van de Duitse maatschappij
- het begint met een open brief van de moordenaar, schrijft naar de pers ‘ze zullen me nooit vinden’
- hierop reactie adhv overlappende/ aansluitende dialogen: van de burgermeester naar een burger
- vingerafdrukken onderzoeken worden laten gezien maar conversatie, geluid loopt door
- estafette principe (doorgeven) de ene neemt over van de andere en het geluid blijft doorlopen
- we zien de moordenaar zelf in beeld in de spiegel: om te checken of wat ze over hem zeggen wel allemaal klopt
- associatie tussen shots worden mogelijk gemaakt, van de ene ruimte naar de andere, van het ene commentaar naar de andere, om uiteindelijk aan te komen aan de moordenaar zelf

Ajouté au bande de temps:

Date: