14 h 3 avr. 1942 ans - Recruting prostitutes
Description:
ချိုင်းနားစတန်းဟိုတယ်ရှေ့သို့ ဂျပန်အလံတပ်ထားသော အော်စတင်ကားတစ်စီးနှင့် စစ်သုံးလော်ရီကားနှစ်စင်း ထိုးဆိုက်လာသည်။လောရီကားတစ်စင်းပေါ်မှ လမ်းတော်ဖိုးတုတ်၏ မြို့တော်ပုလိပ်အဖွဲ့မှ အနောက်ပိုင်းအိတ်စပက်တော် မောင်မောင် ၊ ရာဇဝတ်အုပ်စံဘ နှင့် မြို့တော်ပုလိပ် ငါးဦး၊ ဂျပန်စစ်ရဲ (၅)ဦးတို့ ဆင်းလာပြီး နေရာယူလိုက်ကြသည်။
အော်စတင်ကားပေါ်မှ လမ်းမတော်ဖိုးတုတ် ၊ စစ်ဘက်ဆိုင်ရာပြည့်တန်ဆာဌာနမှ တပ်ကြပ်ကြီးစာရေးတစ်ဦး၊ ဂျပန်စစ်ရဲအရာခံဗိုလ်တစ်ဦးဆင်းလာသည်။
ဟိုတယ်အတွင်းမှ ဂေါင်းသန်းရွှေ ပြာပြာသလဲ ဆင်းလာကြို၏။
"မာစတာတို့၊ ဆရာကြီးဖိုးတုတ် တို့ စောစောစီးစီးပါလားဗျာ..ကြွကြပါ..ကြွကြပါ"
လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်တို့က က အောက်ထပ်ရှိ ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
သန်းရွှေ က ပျားအုံတံဆိပ် ဘရန်ဒီတစ်ပုလင်း နှင့်ဖန်ခွက်ကို ယူလာကာ ရှေ့သို့ လာချပေးသည်။
"ဆရာကြီးတို့ ရောက်တုန်းရောက်ခိုက်..အေးအေးဆေးဆေးနားကြပေါ့..ပူပူနွေးနွေးမြည်းရအောင် ကောင်မလေးတွေကို ကြက်သားလေး ချက်ချင်းကြော်ခိုင်းထားပါတယ်"
"နေ..နေ..သန်းရွှေ ငါတို့ မသောက်တော့ဘူး..အခု မင်းဆီမှာ ကောင်မလေး ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိသလဲ"
"အယောက်နှစ်ဆယ်လောက်တော့ ရှိပါတယ်..ဆရာကြီး"
"အေး..အကုန် ထွက်တန်းစီခိုင်းကွာ"
"သြော်..ရောက်ရောက်ချင်းကြီး..လူရွေးကြတော့မလို့လား..ဖြည်းဖြည်းလုပ်ကြလည်း ရပါတယ်ဗျ..အဟဲ"
"ဟေ့လူ စကားမရှည်နဲ့..ခင်ဗျားဆီ ဖာချဖို့လာတာမဟုတ်ဘူး..အစိုးရအမိန့်နဲ့လာတာ..ခေါ်စရာရှိတာခေါ် အချိန်မရှိဘူး"
လက်ပတ်အနီပတ်ထားပြီး ဂျပန်စစ်ဦးထုတ်ဆောင်းထားသော ရာဇဝတ်အုပ်စံဘက သန်းရွှေကို ဟောက်လိုက်သည်။
"သြော်.ဟုတ်ကဲ့ပါ..ကျွန်တော်မသိလို့ပါ..ရပါတယ်..ရပါတယ်..ဟေ့ ခင်လှ..အပေါ်က ကောင်မတွေရော..အောက်က ကောင်မတွေပါ..အကုန်လုံးထွက်လာပြီး တန်းစီလို့ ပြောလိုက်"
အနောက်ဘက်တွင် ရပ်နေသော ဂျပန်ဂေးရှားမယ်ပုံစံ ကီမိုနိုဝတ်ထားသည့် ညိုညို တောင့်တောင့်ထွားထွား အမျိုးသမီးက အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားသည်။
ခဏအကြာတွင် အပေါ်ထပ်နှင့် အောက်ထပ်မှ မိန်းကလေးအယောက်(၂၀)ခန့် ဆင်းလာကာ တန်းစီ၏။
အရာခံဗိုလ်က အမိန့်ပေးလိုက်ရာ စစ်ရဲများက မိန်းကလေးများကို ရိုင်ဖယ်နှင့်ချိန်ပြီး ကားပေါ်သို့ တက်ခိုင်းကြတော့သည်။
"ဆရာကြီးဖိုးတုတ်..သူတို့ ဘာလုပ်ကြတာလဲဗျာ..ကောင်မလေးတွေကို ဘယ်ခေါ်သွားမလို့လဲ"
"ဂျပန်တွေက အစိုးရဖာတန်းလုပ်မလို့တဲ့ကွာ..ဒီကောင်မလေးတွေထဲက လခစားအစိုးရဝန်ထမ်းအဖြစ် အစိုးရခန့် ဖာသည်လုပ်ရမယ့်သူကို သူတို့ရွေးချယ်လိမ့်မယ်..သူတို့စံချိန်နဲ့ မကိုက်တဲ့လူ၊ စိတ်မပါတဲ့လူ ဆို ပြန်လွှတ်ပေးလိမ့်မယ်။ဘာမှ ပူမနေနဲ့"
"ဟာ..ဆရာကြီးရယ်..ဒီကောင်မတွေ တစ်ယောက်မှ ပြန်မလာရင်တော့ ကျွန်တော့်စီးပွားပျက်ပါပြီဗျာ"
"ဟိတ်ကောင်..မင်းတောင် သူများဟိုတယ်ပေါ် မတရားတက်ပြီး ဖာခန်းဖွင့်စားနေတာပဲ..ကိုယ့်အလှည်ကျ ခံပေါ့ကွာ..ဒီဂျပန်တွေ လုပ်နေတာတွေ ငါလည်း လိုက်မမှီတော့ဘူး…မင်းမှ မဟုတ်ဘူးဟေ့..ငါပါ ဒီကောင်တွေ တက်လာမှ လူမိုက်ဘဝကနေ ဖာရှာပေးတဲ့ဘဝရောက်ရတော့တယ်"
လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်က စိတ်ပျက်လက်ပျက်ပြောဆိုပြီး ကားပေါ်သို့ တက်သွား၏။
သန်းရွှေ သည် မျက်နှာငယ်ငယ်ဖြင့် ဟိုတယ်ဝတွင် မတ်တပ်ရပ်ကျန်ခဲ့သည်။
စံဘက ဖိုးတုတ်တို့အတွက် သန်းရွှေလာချပေးထားသော ဘရန်ဒီ ပုလင်းကို ခါးကြားထိုးလိုက်ပြီးမှ ကောင်မလေးများအား တင်ဆောင်ထားသော လော်ရီကားပေါ် ခုန်တက်သွားတော့သည်။
Ajouté au bande de temps:
Date:
14 h 3 avr. 1942 ans
Maintenaint
~ Il y a 83 ans