Παράλληλα με την παλαιοσλαβική, γράφτηκαν κείμενα και σε άλλες, τοπικές, σλαβικές γλώσσες σ’ αυτό το διάστημα. Τον 11ο αιώνα στη Ρωσία, για την ιδιωτική αλληλογραφία και για κώδικες τοπικού δικαίου π.χ., όπως η «Ρούσκαγια Πράβντα», (ρωσ. Русская Правда) χρησιμοποιήθηκε η ομιλούμενη τοπικά γλώσσα. Το ίδιο συνέβη και σε άλλες σλαβικές χώρες. Όμως η λόγια παλαιοσλαβική συνέπιπτε σε πολλά σημεία με τα τοπικά ιδιώματα και διατήρησε πολύ στενή σχέση μαζί τους, έτσι ώστε υπήρξε μια διαρκής αλληλεπίδραση μεταξύ τους, σε πρωτοφανή βαθμό.