5 Apr 1942 Jahr - Yangon Government Organization Official Opening
Beschreibung:
၁၉၄၂ ဧပြီလ (၅)ရက်နေ့တွင် ရန်ကုန်မြို့တော်ခန်းမတွင် ရန်ကုန်မြို့မ ရာဇဝတ်ဌာနကို စတင်ဖွင့်လှစ်သည့် အခမ်းအနားကျင်းပပြီး လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်မှာ ပုလိပ်မင်းကြီးအဖြစ် မြို့တော်ခန်းမသို့ ရုံးပြောင်းတက်ရသည်။ထိုညတွင် ခြောက်မိုင်ခွဲရှိ မင်းသားရွှေကျီးညို ၏ ခြံတွင် လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်က ဧည့်ခံပွဲကျင်းပပေးသည်။
ထိုပွဲသို့ ဗိုလ်မှူးကြီဆူဇူကီး၊ မေဂျာဆာတိုး၊ ဂျပန်ကင်ပေတိုင်ချုပ် ဂျင်နရယ်မတ်စူအိုကာ၊ ဂျပန်စစ်အုပ်ချုပ်ရေး တာဝန်ခံ ဗိုလ်မှူးကြီးနာဆူ နှင့် အခြားဂျပန်အရာရှိများ၊ ရန်ကုန်မြို့မှ လူကြီးလူကောင်းအချို့ တက်ရောက်ကြသည်။
မသင်းမြမှာ မိဘများအိမ်တွင် ပြုလုပ်သည့် ဘုရားကိုးဆူပွဲသို့ သွားနေသဖြင့် ဧည့်ခံပွဲတွင် မပါရှိချေ။
ဗိုလ်မှူးကြီးဆူဇူကီး၊ ဂျင်နရယ်မတ်စူအိုကာ၊ ဗိုလ်မှူးကြီးနာဆူ နှင့် လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်တို့က တဝိုင်းတည်းထိုင်ကာ အရက်သောက်နေကြသည်။
မျက်စောင်းထိုးတွင် မေဂျာဆာတိုး၊ချိုက်ဟုန်၊ မသောင်းတို့ ထိုင်ကြ၏။
ဖိုးတုတ်က ချိုက်ဟုန် ကို မကြာခဏကြည့်သည်။ ချိုက်ဟုန်ကလည်း ဖိုးတုတ်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးပြုံးပြ၏။
ခဏအကြာတွင ဂန္ဓမာသောင်းရီက မသောင်းဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ဦးကို အကဲခတ်မိသွားသည်။
မေဂျာဆာတိုး ကား အတော်မူးနေပေပြီ။
မေဂျာဆာတိုးက တစ်ဖက်ဝိုင်းရှိ ဇာတ်မင်းသားရွှေကျီးညိုနှင့် အခြားဂျပန်အရာရှိများထံသွားကာ သီချင်းများ အော်ကြီးဟစ်ကျယ်ဆိုနေချိန်တွင် ချိုက်ဟုန်က ခြံအနောက်ဘက်သို့ ထွက်သွားသည်။
ဖိုးတုတ်ကလည်း ဂျပန်အရာရှိများကို ခွင့်ပန်ကာ အသာလေး ထွက်လာ၏။
ခြောက်မိုင်ခွဲမှာ သစ်ပင်ဝါးပင်များဖြင့် စိမ်းလန်းအုံ့မှိုင်းသော ရပ်ကွက်တစ်ခုဖြစ်သည်။
ဝါးပင်ကြီးအောက်တွင် မင်းသားရွှေကျီးညိုတို့ ဇာတ်လာတိုက်ရာ အဆောက်အဦးတစ်ခု ရှိနေသည်။
ခဏအကြာတွင် ထိုအဆောက်အဦအတွင်း ကြမ်းပြင်တွင် အရိပ်နှစ်ခု ပူးချည်ကပ်ချည်ဖြစ်နေကြ၏။
နာရီဝက်ခန့်အကြာ ချိုက်ဟုန် က သုတ်သီးသုတ်ပြာဖြင့် ပြန်ထွက်သွားပြီးနောက် လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်က ပုဆိုးတွင် ပတ်ထားသော ခါးပတ်ကို ပြန်ပတ်နေစဉ်။
"ဖိုးတုတ်ရေ….မင်းကတော့…ကင်ဒိုဓါးပေါ် ဒန့်စ်က ကချင်တဲ့ကောင်ပဲကွ"
နောက်က ရောက်လာသူက ဂန္ဓမာသောင်းရီ။
"သြော်..ဂန္ဓမာ..အေး..နည်းနည်းမူးနေတော့ကွာ..စိတ်က အင်္ဂလိပ်ခေတ်က ဟိုတန်းလျားလေးဆီ ပြန်လည်သွားလို့ပါကွာ"
"အေး…အေး.ဟုတ်ပါပြီ..…ထားပါတော့..မင်းတို့ချင်း အဆင်ပြေရင် ပြီးတာပဲ..အခု မင်း ကို ငါသတင်းထူးတစ်ခု ပေးဖို့လာတာ"
"ဘာသတင်းလဲကွ"
" တရုတ်တန်းက သူဌေး ပီကေချောင်းက မင်း နဲ့ စကားပြောချင်လို့တဲ့"
"ဘာကိစ္စလဲကွ"
"ဘွန်ရှူကျင်းကြီး ကိစ္စ..ပြောချင်လို့တဲ့..အဲ့ဒါ..ဒီပွဲထဲမှာ ဂျပန်အရာရှိတွေချည်းပဲမို့…ခြံဝန်းအပြင်ထောင့်မှာ ရပ်ထားတဲ့ သူ့ကားပေါ်မှာ စကားပြောမယ်တဲ့..မင်းကို စောင့်နေတယ်..သွားတွေ့လိုက်ဦး"
ဖိုးတုတ်က ခြံဝန်းအပြင်ထောင့်သို့ ထွက်သွားသောအခါ ကားတစ်စီးပေါ်မှ မီးအချက်ပြလေသည်။
ဖိုးတုတ်က ကားနောက်ခန်းတွင် တက်ထိုင်လိုက်သည်။
"ထောင်ကဲ….ဦးလေးဘွန်ရှူကျင်း သတင်းဘာဖြစ်လို့လဲ"
"အခု မြစ်ဝကျွန်းပေါ်မှာ ဖော်မိုဆာတရုတ်လူမျိုး ဦးကေဘာကြီး၊ ဦးဘွန်ရှုကျင်းနဲ့ တရုတ်လူမျိုး ၂၀၀လောက် ကို ဂျပန်ကင်ပေတိုင်က ဖမ်းထားတယ်..ဦးဖိုးတုတ်"
"ဘာဖြစ်လို့ ဖမ်းတာလဲ"
"ဖော်မိုဆာတရုတ်လူမျိုးတွေမို့ ချန်ကေရှိတ်လူတွေလို့ မသင်္ကာလို့တဲ့၊ လူငါးဆယ်လောက်ကတော့ ကင်ပေတိုင် နှိပ်စက်တာနဲ့ မအူပင်မှာတင် သေကုန်ပြီပြောတယ်၊ ကျန်တဲ့လူတွေကိုလည်း ရန်ကုန်မှာ ခေါ်စစ်ဖို့ ဘားလမ်းအချုပ်ကို ခေါ်လာတယ်ပြောတယ်။ အဲ့ဒီ ရန်ကုန်ခေါ်လာတဲ့ လူတွေထဲက လူခြောက်ဆယ်လောက်ကို မနေ့ညကပဲ ကြံတောသုသာန်ထဲမှာ ပစ်သတ်လိုက်ကြပြီတဲ့ဗျ"
"ဟာ..ဒုက္ခပါပဲဗျ"
"အဲ့ဒါ ဦးဖိုးတုတ် က အခုဆို ကင်ပေတိုင်ဗိုလ်ချုပ်နဲ့ တရင်းတနှီးဖြစ်နေတော့ ဦးဖိုးတုတ် ကူညီပေးလိုက်ရရင် ကူညီပေးပါလို့ကွျွန်တေ်ာ လာပြောတာပဲ"
"ဟာ ဦးဘွန်ရှုှကျင်းက ကျွန်တော့်မိန်းမ ဦးလေး ပဲ…ကျွန်တော်ကူညီရမှာပေါ့..နေဦး ဦးလေးက အခု ဘားလမ်းအချုပ်ကို ရောက်ပြီလား"
"အဲ့ဒါတော့ ကျုပ်လည်း မသိလို့ ဦးဖိုးတုတ်ကို လာပြောပြရတာပဲ…ပထမသတ်လိုက်တဲ့ အသုတ်ထဲ မပါသွားရင်တော့ ကယ်လို့ ရကောင်းပါတယ် "
"ကျေးဇူးပါပဲ..ထောင်ကဲ..ကဲ ကျွန်တော် လုပ်စရာရှိတာ အမြန်သွားလုပ်လိုက်ဦးမယ်"
လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်က ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ ဧည့်ခံပွဲထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။
ထို့နောက် စံဘ၊ မောင်မောင်၊ ထွန်းရင်၊ အဖတ်တို့ ထိုင်နေသော ဝိုင်းသို့ သွားလိုက်သည်။
"စံဘနဲ့မောင်မောင်..မင်းတို့အခုပဲ..ဘားလမ်းအချုပ်ကိုသွား…အဲ့ဒီမှာ တာဝန်ခံကို ငါက လွှတ်လိုက်တယ်လို့ပြောပြီး..ကင်ပေတိုင်က လာချုပ်သွားတဲ့လူတွေထဲမှာ ဦးဘွန်ရှူကျင်းနဲ့ ဦးကေဘာကြီး ဆိုတဲ့ လူတွေ ရှိသေးလားဆိုတာ သေချာမေးခဲ့ကွာ..ပြီးရင် ငါ့ဆီ အမြန်ပြန်လာခဲ့"
Zugefügt zum Band der Zeit:
Datum:
5 Apr 1942 Jahr
Jetzt
~ 83 years ago